اخیرا مدتیه کمتر ریز اخبار ایران رو میخونم و معمولا به تیترهاشون بسنده میکنم که متاسفانه غالبش خبرهای خوبی نیست. راستش اینه که چون خیلی دلم تنگه، نمیخوام بیشتر خودم رو اذیت کنم. اما دلیل دیگه ای هم هست... راستش از اینکه از کشورم مــــــــــــــــــــدام خبرهای بد میرسه، خجالت میکشم :( میدونم... خب به هر حال یه بخشی اش مربوط به اینه که خبرگزاریها کار سیاسی میکنن و اوضاع سیاسی کشور ما هم که مگو مپرس! اما وقتی خودت منصفانه به ماجرا نگاه کنی، بخش خوبی از اونها رو مغرضانه نمی بینی!
تازگی یه ایمیلی هم از یکی از دوستان به دستم رسید در رابطه با افتتاح رسمی هتل "آتلانتیس" در دبی. با نرخ سی و پنج هزار دلار در هر شب! به مهربان همسر گفتم واقعا چند نفر آدم که این پول برای یک شبشون خرج میکنن، حاضرن برن دبی و اونجا خوش بگذرونن؟؟؟ اصولا این همه آدم از کدوم کشورها مدام به دبی سفر میکنن که یکی از هتلهای اونجا همچون قیمتهایی داره. البته هتلهای دو تا سه برابر این نرخ هم هست که هممون هم دیدیم و شنیدیم! این هتل فقط بهانه اس برای اینکه سر درد دل قدیمی من باز شه! همسرم هم خیلی سریع گفت هیچ کسی هم نره، مگه خود عربها کم پول دارن؟! دیدم خب درست میگه. دبی شده یه لاس وگاس در دل خاور میانه و خیلی ها هم میرن و دوستش دارن! اما حرف من یه چیز دیگه اس...
سوالم اینه که اگه جناب مصدق تلاشی در زمینه ملی کردن نفت ما نمیکرد... الان مردم ایران هم مثل عربها بودن؟ دولتهامون چی؟ من منکر این نیستم که ایشون بسیار انسان شریفی بودن و زحمات قابل تقدیر زیادی برای ایران کشیدن که کم کردن شر "بی پی" از سر نفت کشور ما یکی از کارهاشونه. امـــــــا نتیجه چی شد؟ نفت ملـــــی شد! مدیریتش درآمدهای نفتی واگذار شد به دولـــــــت! و دولتها دیگه محتاج مـــــــالیات دهی مردم نیستن! بنابراین پاسخـــــــگوی ملت هم نــــیستن! مستقل از رای مردم عمل میکنن... اگه هم میتونستن از این ژست دموکراسی فاصله بگیرن، شاید این کار رو هم میکردن!!!
سوال اینه که آیا انتخاب دیگه ای وجود داشت؟ اگه داشت پیامدهاش چی بود؟ آیا به همین فاجعه امروز دچار میشدیم که خسته بشیم از پیگیری اوضاع مملکتمون؟!! کاش کسی بود که به این سوال ها جواب میداد... کاش!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر