آدمهای ساده را دوست دارم.
همان ها که بدی هیچ کس را باور ندارند.همان ها که برای همه لبخند دارند.
همان ها که همیشه هستند، برای همه هستند.
آدمهای ساده را باید مثل یک تابلوی نقاشیساعتها تماشا کرد؛ عمرشان کوتاهاست.
بسکه هر کسی از راه می رسد یا ازشان سوءاستفاده می کند یا زمینشان میزند یا درس ساده نبودن بهشان می دهد.
آدم های ساده را دوست دارم. بوی ناب “آدم” می دهند
آدمهای ساده را باید مثل یک تابلوی نقاشیساعتها تماشا کرد؛ عمرشان کوتاهاست.
بسکه هر کسی از راه می رسد یا ازشان سوءاستفاده می کند یا زمینشان میزند یا درس ساده نبودن بهشان می دهد.
آدم های ساده را دوست دارم. بوی ناب “آدم” می دهند
پی نوشت: کاش میدونستم نویسنده این متن کیه!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر