۱۳۸۹ دی ۳, جمعه

گردشگری

امشب باید کمی بیدار بمونم. در واقع چون منتظر مهمان راه دور هستیم که پروازشون تاخیر داره، باید انتظار بکشیم. گاهی انتظار کشیدن سخته، گاهی شیرین و گاهی... شاید بهتره بگم بستگی به نگاه خود آدم داره که بخواد لحظاتش رو چطور بگذرونه! میتونه نگران اتفاقاتی که نیفتاده و ممکنه هیچ وقت هم نیفته باشه یا اینکه لحظاتش رو با آرامش و با فکر لحظات شیرین در پیش بگذرونه...
به هر حال امشب من تصمیم دارم که از لحظاتم لذت ببرم :) یه سری میزنم به ایمیل هام که ببینم چی به دستم رسیده و با فراغ بال و آرامش مزه مزه شون کنم!
یه ایمیل رسیده با عنوان "قابل توجه ایران دوستان". بازش میکنم، در مورد زیبایی های باستانی شهر کویری یزد هستش و قدمت تاریخی اش و چند تا عکس از قسمتهای مختلف شهر. متنش هم اینطور شروع میشه:
"یزد اولین شهر خشتی و دومین شهر تاریخی جهان بعد از شهر ونیز ایتالیاست. همین دو ویژگی کافی است تا ایرانیان بدانند کشوری به وسعت تاریخ جهان دارند و شهری کویری که می توانند خشت به خشت، ریگ به ریگ و لحظه به لحظه تاریخ آن را به رخ جهانیان بکشند."
بعدش هم به تفصیل توضیح میده راجع به: گسترده ترین بافت تاریخی ایران، نارین قلعه قدیمی ترین بنای خشتی جهان، طولانی ترین قنات ایران، مسن ترین درخت جهان و ... "
اینهمه ترین و ترین، توجهم رو جلب میکنه! نمیدونم چه بخشی از ادعاهای متن درسته و چه بخشی نادرست. یاد چندین سال پیش میفتم که با مهربان همسر رفته بودیم سفر به یزد. اون موقعها امکان رزرو تلفنی هتل وجود نداشت و می بایست حتما حضوری باشه(!!!). یعنی یک نفر از طرف شما در شهر مقصد باید میرفت و حضورا براتون هتل رزرو میکرد که برای ما ممکن نبود. خلاصه یادمه که تو تعطیلی عید رفته بودیم. غالب هتلها پر بودند. نقشه شهر رو هم از قبل نداشتیم و خب معلومه که اغلب فروشگاهها هم تعطیل بودن و به راحتی نمیشد کاری کرد. شاید بخش زیادی از روز اول سفرمون به این گذشت که جایی پیدا کنیم برای موندن و کلی هم تو خیابونهایی که برامون آشنایی نداشت دور خودمون چرخیدیم تا بالاخره تصادفا یه هتلی دیدیم که معماری سنتی ش توجهمون رو جلب کرد و بعدها کاشف بعمل اومد که یکی از بهترینهای یزد بوده. من هم دوستش داشتم :) فردای اون روز کمی از اطلاعات هتل چند و چون شهر و جاهای دیدنیش رو پرسیدیم و سفر خوبی رو گذروندیم.
حالا که فکرش رو میکنم، حتی تصور اینکه یه آدمی که زبان فارسی بلد نیست، بدون راهنما بخواد بعنوان یه توریست به این "اولین شهر خشتی جهان" پا بزاره، بـــــــــــــاور کنین غیر ممکنه. صد در صد غیر ممکن!!! کاش همه چی یه روزی بهتر بشه. من شخصا خیلی دوست دارم به دوستان غیر ایرانی ام توصیه کنم که تو ایران چه زیبایی هایی هست و اونها ایران رو هم در کنار سایر کشورهای زیبای دنیا تو برنامه سفرشون قرار بدن... اما تا به حال به دلایل مختلفی به کسی توصیه نکردم! حیف.... فقط حیــــــف!!!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر