چند روز پیش یکی از آشناهامون رو دیدم که بسیار مورد احترام منه و همیشه بعنوان یک آدم تیزهوش، پرکار، موفق و بسیــار نازنین دوستش داشته و دارم . به طرز عجیبی وزن کم کرده بود که همین منو نگران کرد که نکنه بیمار هستن که متاسفانه متوجه شدم که اخیرا از همسرشون جدا شدن :(  لبخندشون البته مثل همیشه گرم و با محبت ... چیزی که فکرم رو مشغول کرده اینه که آدم چقدر موجود پیچیده ایه!  همیشه فکر میکنم یه ساعت وقت گذروندن با این آدم باندازه صدها ساعت می ارزه... چطور ممکنه کسی باشه که تصمیم به ترک ایشون بگیره؟! واقعــــــــــــــا قصد ندارم همسرشون رو قضاوت کنم. در واقع مساله اینه که چطور میشه که آدمها عشقشون فراموش میشه؟ آیا ارزشهاشون عوض میشه؟ یا اینکه اصولا آدم اونقدر پیچیده اس که میتونه اینهمه در دوستی و کار و ... دوست داشتنی و فوق العاده باشه و در زندگی شخصی اش .... شایدم هم البته این اتفاق برای ایشون در دراز مدت اتفاق مثبتی باشه... کسی چه میدونه؟ .... اما اون چهره تکیده که همیشه با ادب و محبت لبخند میزنه رو نمیشه به راحتی فراموش کرد :( براشون سلامتی و شادی بسیار آرزو میکنم با همـــه وجود