دیروز به چند تا از دوستان بهتر از آب روان حرف بر سر این بود که آیا کاری رو که ما دوست نداریم، اما دیگران به فراوانی انجامش میدن، باعث میشه که ما به خوب نبودنش تخفیف بدیم؟ یا حتی باعث بشه خودمون هم انجامش بدیم.
امروز که این مطلب رو دیدم به نظرم اومد خیلی ها حتی این رو بصورت نصیحت دوستانه/بزرگوارانه به من گفتن! بخصوص توی دو سه سال اخیر
خیلی ها به این معتقدن و بهش عمل میکنن. هم توی دانشگاهها و هم توی محیط های کار... و حتی توی روابط جدی تر از اینها... به نظر من خیلی تاسف انگیزه
این که به عنوان توصیه بگی بده ولی حقیقتش اینه که به نظر من تاسف‌برانگیز نیست. می‌دونی به نظر من گفتن هر چیزی که می‌دونی یه جور بخششه. مثل بخشش مالی. چیزی نیست که وظیفه همه باشه. اگه مقدار معقولی رو بخشش کنی خوبه ولی نه همه‌اش رو
پاسخحذفشایدم درست بگی... به نظرم این انتخاب شخصیه. من معتقدم به سینرژی و فکر می کنم تا زمانیکه یه گروه همگی بهش معتقد نباشن و عمل نکنن، نتیجه به دست نمیاد. این خصوصیت رقابت بخصوص جایی که ما زندگی میکنیم خیلی چیزهای خوب رو می کشه.... و حیف که قدرتش هم خیلی زیاده!
پاسخحذف