۱۳۹۲ اسفند ۱۳, سه‌شنبه

چند وقت پیش که دنبال  مدرسه برای فسقلی می گشتم، یکی از آشناهام جایی رو بهم معرفی کرد که پسر خودش اونجا میرفت. برای اینکه من برم و ببینم چطوره. مدرسه توی کلیسا بود. خیلی از کلیساها اینجا مدرسه از پیش دبستانی تا مقاطع بالاتر دارن . ما هم رفتیم و تور دیدیم. مدیر مدرسه یه خانم اصلا ایرانی بود که خیلی هم محترم و مهربان بود. تمام چیزهایی که توضیح داد شبیه خیلی از مدرسه های معمولی دیگه بود. هیچ کار و روش خاصی هم نداشتن که اونها رو از بقیه متمایز بکنه.  شهریه ش کمتر از نصف شهریه مدرسه ای هستش که الان فسقلی اونجا میره. اما بطور کلی جای متوسط و نسبتا قابل قبولی بود. در آخر خانم مدیر بهمون توضیح داد که هفته ای یک ساعت نیایش (!) دارن. یه خانمی میاد و نیایش هم دینها رو با بچه ها تمرین میکنه و ادامه داد که  البته حق برای شما محفوظه اگه دوست ندارین که بچه شما توی نیایش باشه، هیچ مشکلی نیست. یکی از معلمها مسئول خواهد بود در اون ساعت مراقب بچه شما باشه و به همین دلیل هم 100 دلار در ماه هرینه بیشتری باید بپردازید

اینکه من چه تصمیمی گرفتم خیلی فهمیدنش سخت نیست. اما اون چیزی که برای من فهمش هنوز هم ممکن نیست اینه که تعداد زیادی بچه توی اون مدرسه میرن. بچه هایی که از 3-4 سالگی به نیایش کردن عادت میکنن. یا دست کم یه جایی توی ذهنشون برای مفهوم نیایش پیدا میشه. اینکه یه مفهومی وجود داره به نام آفریننده و ما توسط اون خلق شدیم و اون کارهای ما رو زیر نظر داره و اگه این کار رو بکنی دوستت خواهد داشت و اتفاقات خوبی برات میفته و اگه نکنی ازت قهر میکنه و در نهایت قراره بهت پاداش بده و چیزهایی از این دست

راستش نمیدونم چی درسته... آیا ما اجازه داریم همچین جایی رو توی سیستم فکری بچه ها درست کنیم؟ آیا اصولا لازمه این مفاهیم توی سنین خیلی پایین که آدمها هیچ درکی برای تصمیم گرفتن در موردش ندارن بهشون خورونده بشه؟ کلی از این دست سوالها به ذهنم میرسه و اصولا چون خیلی موضوع حساسی هستش خیلی نمیشه با کسی در موردش راحت حرف زد

فکر من اینه که اگه ما این مفاهیم رو به بچه انتقال ندیم، چیزی رو از دست نمیده. اگه هر وقت بزرگتر شد و احساس کرد که براش جالبه خیلی هم خوب. میتونه راجع بهش تحقیق کنه و اگه قبولش داشت، بپذیره. اما اگه ما چیزی رو براش ساختیم که احتمالا درست نبوده، خراب کردن این چیز به این بزرگی توی افکارش، انرژی و هزینه زیادی از اون طفلک میگیره. تازه ممکنه براش مشکلاتی هم بوجود بیاره

خیلی امیدوار هستم که تا وقتی زنده ام روزی بو ببینیم که پدر و مادر یاد بگیرن؛ دین و مذهب هم مثل سیاست در دنیای بزگتر ها معنی داره. به نظر من واژه بچه مسلمان یا بچه یهودی یا .... همونقدر خنده داره که بچه دموکرات یا بچه حزب کارگری یا هر چیز دیگه

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر