همونقدر که به دست آوردن آرامش در زندگی کار سختیه، به همون اندازه از دست دادنش راحته. به قطع شدن انرژی یا یه چیزی که توی زندگی بهش عادت کردیم، چنان برنامه ریزی هامون به هم میخوره که فکر می کنیم هیچوقت بدون داشتن اون امکان زندگی نکردیم. برامون پیدا کردن راههای جدید سخته و سعی می کنیم هر چقدر که ممکنه زودتر برگردیم به موقعی که همه شرایطمون آماده و راحت باشه. از دیشب دارم به این ماجرا فکر می کنم که در عین حالیکه فکر میکنیم خیلی سخت و محکم هستیم، بسیار آسیب پذیریم. خیلی بیش از اونکه فکرش رو بکنیم. یا حرف مادر بزرگم افتادم که تا وقتی از مریضی سخت کسی (یا احیانا مرگ ناگهانی کسی) با خبر میشدن، همیشه میگفتن: برای همینه که میگن آدم.... آدم یعنی آه و دم. منظورشون این بود که در یک لحظه که باندازه یک آه طول میکشه میتونه همه زندگیش دگرگون بشه

باید سعی کنیم محکم بودن و تمرین کنیم. به نظرم خیلی وقتا توی زندگی لازم میشه