شعر گلستانه سهراب خیلی زیباست. یادمه اولین باری که "What a wonderful world" لویئس آرمسترانگ و شنیدم، حس کردم من اینو قبلا شندیم. نمیدونم گلستانه سهراب ... یا با بهار فریدون مشیری.
P.S.
اینم یه عکس از پارک روبروی خونه که من برای قدم زدن میرم.
بوی باران ، بوی سبزه ، بوی خاک / شاخه های شسته ، باران خورده پاک
آسمان آبی و ابر سپید / برگهای سبز بید / عطر نرگس ، رقص باد
نغمه شوق پرستوهای شاد / خلوت گرم کبوترهای مست...
I see trees of green, red roses too, I see them bloom for me and you
And I think to myself what a wonderful world.
I see skies of blue and clouds of white, The bright blessed day, the dark sacred night
And I think to myself what a wonderful world
P.S.
اینم یه عکس از پارک روبروی خونه که من برای قدم زدن میرم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر