۱۳۸۹ تیر ۲۹, سه‌شنبه

عروسک قشنگ من ...

دیروز حرف زدن با مامان منو برد به دنیای اسباب بازیهای بچگیم... دنیای ساده و زیبای اسباب بازیهای بچگیم... امروز هم یه فیلم کوتاه دیدم از خانم الیکا هدایت به نام "بازی کودکی" که تلنگور دیروزم رو به امروزم پیوند زد..... وقتی ما بچه بودیم چه بازیهایی میکردیم؟.... اسباب بازیهامون چه شکلی بود؟....

یادمه یه جفت عروسک بود مال من و خواهرم که همزمان خریده بودیم. مال من یه دختری بود با قد بلند، موهای کوتاه قهوه ای و چشمهای درشت مشکی... شلوار جین هم پوشیده بود! مال خواهرم عروس بود، با لباس بلند سفید و چشمهای آبی و موهای بلوند :) وقتی هم میخوابوندیش چشمهاش بسته میشد. خودمون انتخاب کرده بودیم... بعدها فهمیدم دلیل انتخاب من این بود که اون عروسکم خیلی شبیه معلم آمادگی ام بود. دختری با قد بلند و موهای کوتاه با لبهای همیشه سرخ اناری که جین آبی میپوشید :) اون عروسک با اینکه خیلی شبیه بچه نبود، اما همیشه تو خاله بازی ها بچّه من بود. باهاش میرفتم مهمونی و مثل همه بچه های دیگه بهش غذا میدادم و میخوابوندمش.

این روزها اما بچه ها با باربی بازی میکنن. عروسکی که اندام زنانه داره... شاید تو فکرشون سعی میکنن مثل اون بشن... خوشگل و خوش اندام و آراسته! حالا اون بچه شونه یا مامانشون؟ نمیدونم ...

۲ نظر:

  1. وقتی بچه بودم مدام دعا میکردم بزرگ ومستقل بشم اما حالا ارزومه میتونستم فضای دوران کودکیم روبا وجود تموم ایراداش برای کودک خودم فراهم کنم کاری که به هیچ وجه امکانش نیست.
    اگه کسانی رو که درغرب بزرگ شدن میبینی که با وجود سن بالا مثل بچه ها رفتار میکنن درعوض اینجابه خاطر تحمیل باورهای معیوب بعضیا به جامعه دخترو پسرای زیر دبستان رو میبینی که با دیدن همدیگه لپاشوون گل میندازه و.. تنت میلرزه که نسل بعدی ما حتی کودکی نداره و بزرگ به دنیا اومده ..
    اونروزا زمان مابا یه عروسک که لپاشم باخودکار خط خطی شده بود و دست وپاشم هی درمیرفت ساعتها بازی میکردیم و کلی بهمون خوش میگذشت ... اما کودک امروزما مدام از این بازی به اون بازی ناخنک میزنه و هیچ کدوم راضیش نمیکنه و همش حوصلش سرمیره .. خلاصه اینجا نبض زندگی داره بدجوری تند تند میزنه کاش میشد کمی سرعتش رو کند کرد قبل از اینکه کلا متوقف بشه
    راستی فکر میکنی نوه های ما چه سرگرمیهایی داشته باشن ؟من که معتقدم این وضع امروز ماقطعا نمیتونه دوام داشته باشه و شرایط دراینده بهبود پیدا میکنه . البته اگر کمی تعقل وجود داشته باشه
    مژی

    پاسخحذف
  2. باهات موافقم. نبض زندگی هم انگار خودش رو با دنیای الکترونیکی ما وفق داده. سرعتش زیاده!انگار که بخواد جا نَمونِه...راستش این بزرگ بودن بچه ها که میگی اولین بار که متوجهش شدم منو ترسوند! بعدش هم خندیدمو از خودم پرسیدم ما آی کیو مون پایین بود؟ یا اینا جلوتر از زمان میرن :))))

    نمیدونم... شـــاید نسل قبلمون هم در مورد ما همین فکر رو میکردن...

    پاسخحذف