چند وقت پیش توی یک کنفرانس یکی از سخنرانها به نام لری اسمار یه چیزی در همین رابطه می گفت شاید شکل خیلی اغراق شده اینی که من داره اینجا می گم. ایشون اطلاعات مربوط به سلامتی خودش (بطور دقیق جزئیات آزمایش خون/ادرار/...) که در فواصل زمانی مشخصی در طول مدت نسبتا طولانی نمونه برداری شده، بطور رایگان در اختیار عموم قرار داده برای استفاده  دانشگاهها و مراکزی تحقیقاتی قرار داده. توی سخنرانی ش داشت از یک نفر دیگه حرف میزد و میگفت من فکر میکردم که من دیوانه ترین آدم زمینم تا فلانی (یه دانشمند دیگه که توی همین زمینه کار میکنه) رو شنیدم که ایشون مدفوعش رو به مدت یکسال، هر روزه نمونه برداری کردن تا اطلاعات سری زمانی مربوط به سلامتی ش قابل تحلیل باشه. همه خندیدن. می گفت که من فکر میکنم من هنوز خیلی کارهای دیگه میتونستم در عمرم برای کمک به علم انجام بدم و ندادم و هر روز از بابتش متاسفم

با خودم گفتم که بعضی آدمها چطور فکر میکنن و چطور زندگی می کنن. در صورتیکه من به خاطر یک باگ کوچولو توی کد، یا کامنت یه منتقد روی مقاله تمام روزم خراب میشه. کاش بلد بودم بلند مدت فکر کنم و پستی و بلندی های اینجوری کمتر اذیتم می کرد. باید از این لری اسمار هم بیشتر پیدا کنم و بیشتر بهشون گوش کنم