یاد قدیما افتاده بودم چند روز پیش... داشتم فکر میکردم که دیگه هیچوقت دوباره پیش نمیاد اون زمانی که پدر و مادرها وقتی از سر کار میان خونه، دیگه وقت تفریح و گپ و آرامش باشه. اگه بدن ما اجازه میداد شبها هم به جای خواب کار می کردیم. نمیدونم چقدر نسل ما می تونه به این کار ادامه بده اما تمام زمانمون توی ددلاین و کار سخت. نه اینکه وضعیت من این باشه، همه آدمهای نسل من که تلاش میکنن با زمان پیش برن، همین وضعیت رو دارن. مگر اینکه شیوه دیگه ای برای زندگی شون پیش گرفته باشن که خب من تجربه و نگاه اون زاویه رو ندارم. کاش میشد نگاه کلی دنیا به این سرعت و حجم کار و فاصله عوض بشه قبل از اینکه مشکلات جدی پیش بیاره برای بشریت